Πώς λειτουργεί ένα σύστημα RFID;

Ένα σύστημα RFID αποτελείται από έναν αναγνώστη (μερικές φορές αποκαλείται ερωτηματολόγιο) και έναν αναμεταδότη (ή ετικέτα), ο οποίος συνήθως έχει ένα μικροτσίπ με μια κεραία συνδεδεμένη σε αυτό.

Υπάρχουν διάφοροι τύποι συστημάτων RFID, αλλά συνήθως ο αναγνώστης στέλνει ηλεκτρομαγνητικά κύματα με ένα σήμα στο οποίο η ετικέτα είναι σχεδιασμένη να ανταποκρίνεται. Οι παθητικές ετικέτες δεν έχουν πηγή ενέργειας.

Αντλούν ενέργεια από το πεδίο που δημιουργεί ο αναγνώστης και το χρησιμοποιούν για να τροφοδοτήσουν τα κυκλώματα του μικροτσίπ. Στη συνέχεια, το τσιπ διαμορφώνει τα κύματα που στέλνει η ετικέτα στον αναγνώστη,

που μετατρέπει τα νέα κύματα σε ψηφιακά δεδομένα. Οι ενεργές ετικέτες έχουν μια πηγή ενέργειας και εκπέμπουν το σήμα τους. Τα συστήματα εντοπισμού σε πραγματικό χρόνο δεν ανταποκρίνονται σε σήματα από τον αναγνώστη,

αλλά μάλλον μεταδίδεται σε καθορισμένα διαστήματα. Οι αναγνώστες λαμβάνουν αυτά τα σήματα και το λογισμικό χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της θέσης της ετικέτας. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα στοιχεία ενός πλήρους συστήματος που χρησιμοποιούνται σε επιχειρήσεις, ανατρέξτε στην ενότητα Ξεκινώντας.

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ των χαμηλών, υψηλών και υπερυψηλών συχνοτήτων;

Ακριβώς όπως το ραδιόφωνό σας συντονίζεται σε διαφορετικές συχνότητες για να ακούσει διαφορετικά κανάλια, οι ετικέτες RFID και οι αναγνώστες πρέπει να συντονιστούν στην ίδια συχνότητα για να επικοινωνήσουν.

Τα συστήματα RFID χρησιμοποιούν πολλές διαφορετικές συχνότητες, αλλά γενικά οι πιο κοινές είναι η χαμηλή συχνότητα (περίπου 125 KHz), η υψηλή συχνότητα (13,56 MHz) και η εξαιρετικά υψηλή συχνότητα ή UHF (860-960 MHz).

Ο φούρνος μικροκυμάτων (2,45 GHz) χρησιμοποιείται επίσης σε ορισμένες εφαρμογές. Τα ραδιοκύματα συμπεριφέρονται διαφορετικά σε διαφορετικές συχνότητες, επομένως πρέπει να επιλέξετε τη σωστή συχνότητα για τη σωστή εφαρμογή.

Πώς μπορώ να ξέρω ποια συχνότητα είναι κατάλληλη για την αίτησή μου;

Οι διαφορετικές συχνότητες έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά που τις καθιστούν πιο χρήσιμες για διαφορετικές εφαρμογές. Για παράδειγμα,

Οι ετικέτες χαμηλής συχνότητας καταναλώνουν λιγότερη ισχύ και είναι πιο ικανές να διεισδύσουν σε μη μεταλλικές ουσίες. Είναι ιδανικά για τη σάρωση αντικειμένων με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό, όπως φρούτα,

αλλά το εύρος ανάγνωσής τους περιορίζεται σε λιγότερο από τρία πόδια (1 μέτρο). Οι ετικέτες υψηλής συχνότητας λειτουργούν καλύτερα σε αντικείμενα κατασκευασμένα από μέταλλο και μπορούν να λειτουργήσουν γύρω από προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε νερό.

Έχουν μέγιστο εύρος ανάγνωσης περίπου τρία πόδια (1 μέτρο). Οι συχνότητες UHF συνήθως προσφέρουν καλύτερη εμβέλεια και μπορούν να μεταφέρουν δεδομένα γρηγορότερα από τις χαμηλές και υψηλές συχνότητες.

Αλλά χρησιμοποιούν περισσότερη ισχύ και είναι λιγότερο πιθανό να περάσουν μέσα από υλικά. Και επειδή τείνουν να είναι πιο «κατευθυνόμενα», απαιτούν μια σαφή διαδρομή μεταξύ της ετικέτας και του αναγνώστη.

Οι ετικέτες UHF μπορεί να είναι καλύτερες για τη σάρωση κιβωτίων αγαθών καθώς περνούν από μια πόρτα αποβάθρας σε μια αποθήκη. Είναι καλύτερο να συνεργαστείτε με έναν έμπειρο σύμβουλο,

ολοκληρωμένος ή προμηθευτής που μπορεί να σας βοηθήσει να επιλέξετε τη σωστή συχνότητα για την εφαρμογή σας.

Όλες οι χώρες χρησιμοποιούν τις ίδιες συχνότητες;

Όχι. Διαφορετικές χώρες έχουν εκχωρήσει διαφορετικά μέρη του ραδιοφάσματος για RFID, επομένως καμία μεμονωμένη τεχνολογία δεν ικανοποιεί βέλτιστα όλες τις απαιτήσεις των υφιστάμενων και των πιθανών αγορών.

Η βιομηχανία έχει εργαστεί επιμελώς για να τυποποιήσει τρεις κύριες ζώνες ραδιοσυχνοτήτων: χαμηλή συχνότητα (LF), 125 έως 134 kHz. υψηλή συχνότητα (HF), 13,56 MHz; και υπερυψηλής συχνότητας (UHF),

860 έως 960 MHz. Οι περισσότερες χώρες έχουν εκχωρήσει τις περιοχές 125 ή 134 kHz του φάσματος για συστήματα χαμηλής συχνότητας και τα 13,56 MHz χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο για συστήματα υψηλής συχνότητας (με λίγες εξαιρέσεις).

αλλά τα συστήματα UHF υπάρχουν μόνο από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 και οι χώρες δεν έχουν συμφωνήσει σε μια ενιαία περιοχή του φάσματος UHF για RFID. Το εύρος ζώνης UHF σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση κυμαίνεται από 865 έως 868 MHz,

με ερωτηματογράφους ικανούς να εκπέμπουν στη μέγιστη ισχύ (2 watt ERP) στο κέντρο αυτού του εύρους ζώνης (865,6 έως 867,6 MHz). Το εύρος ζώνης RFID UHF στη Βόρεια Αμερική κυμαίνεται από 902 έως 928 MHz,

με αναγνώστες ικανούς να εκπέμπουν στη μέγιστη ισχύ (1 watt ERP) για το μεγαλύτερο μέρος αυτού του εύρους ζώνης. Η Αυστραλία έχει παραχωρήσει την περιοχή 920 έως 926 MHz για την τεχνολογία UHF RFID.

Και τα ευρωπαϊκά κανάλια μετάδοσης περιορίζονται σε μέγιστο εύρος ζώνης 200 kHz, έναντι 500 kHz στη Βόρεια Αμερική.

Η Κίνα έχει εγκρίνει το εύρος ζώνης στις περιοχές 840,25 έως 844,75 MHz και 920,25 έως 924,75 MHz για ετικέτες UHF και ερωτηματολόγια που χρησιμοποιούνται σε αυτήν τη χώρα. Μέχρι πρόσφατα,

Η Ιαπωνία δεν επέτρεψε κανένα φάσμα UHF για RFID, αλλά προσπαθεί να ανοίξει την περιοχή των 960 MHz. Πολλές άλλες συσκευές χρησιμοποιούν το φάσμα UHF, επομένως θα χρειαστούν χρόνια για να συμφωνήσουν όλες οι κυβερνήσεις σε μια ενιαία ζώνη UHF για RFID.

Έχω ακούσει ότι το RFID μπορεί να χρησιμοποιηθεί με αισθητήρες. Είναι αλήθεια ότι?

Ναί. Ορισμένες εταιρείες συνδυάζουν ετικέτες RFID με αισθητήρες που ανιχνεύουν και καταγράφουν τη θερμοκρασία, την κίνηση, ακόμη και την ακτινοβολία.

Η τεχνολογία μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης. Για παράδειγμα, το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Γάνδης του Βελγίου έχει εφαρμόσει ένα σύστημα που ανιχνεύει πότε ένας ασθενής πάσχει από καρδιακή δυσφορία,

και στέλνει στους φροντιστές μια ειδοποίηση που υποδεικνύει την τοποθεσία του ασθενούς (συνδρομητές, βλ. Βέλγιο Νοσοκομείο Συνδυάζει RFID, Αισθητήρες για την παρακολούθηση καρδιακών ασθενών.)